پلاکارد فجر نور 2.5 متری

توضیحات

پلاکارد فجر نور 2.5 متری

انقلابی را می‌توان اسلامی نامید که مؤلفه‌های زیر در آن وجود داشته باشد. فقدان حتی یکی از این موارد می‌تواند دلیلی بر این باشد که چنین انقلابی بی‌جهت نام اسلامی را بر خود گرفته است:

1. وجه ویژه به ابعاد فرهنگی

انقلاب اسلامی، بیش و پیش از هر چیز، یک انقلاب فرهنگی است؛ نه یک انقلاب ‌سیاسی، حقوقی، و اقتصادی. البتّه این به معنای نفی خصلت‌های سیاسی، حقوقی و اقتصادی این‌ انقلاب نیست؛ به عبارت دیگر، انقلاب اسلامی، در عین حال که، به هیچ‌روی از سهم و تاثیر عواملی همچون فقر مادّی و اقتصادی، ظلم اجتماعی و حقوقی، و از دست دادن شان و حیثیّت بین‌المللی و جهانی در فساد و نابه‌هنجار ساختن زندگی انسان‌ها غفلت یا تغافل ندارد، بیشتر دل‌نگران محروم ماندن مردم از استکمالات معنوی و اخلاقی است؛ و اگر با پدیده‌های اجتماعی‌ای مانند فقر و ظلم هم مبارزه می‌کند، به علّت‌ تاثیر منفی‌ای است که هر یک از این پدیده‌ها در استکمال معنوی و اخلاقی بشر می‌تواند داشت.

2. اهمیت به انتخاب آگاهانه

چون هدف اصلی و نهایی این انقلاب استکمال معنوی انسان‌ها است و این هدف جز بر اثر افعال ‌اختیاری آنان حاصل نمی‌شود، رهبران این انقلاب برای اینکه تعداد بیشتری از مردم را به صفوف‌ انقلابیّون ملحق سازند، هرگز به شیوه‌های مجبورکننده، تحمیلی، و قهری متوسّل نمی‌شوند؛ بلکه‌ می‌کوشند تا خود مردم به مقاصد انقلاب ایمان آورند و آگاهانه و آزادانه به انقلابیون بپیوندند و از جان‌ و دل، سقوط و انهدام نظام فاسد و استقرار نظام انقلابی را بخواهند.
از این رو رهبران این انقلاب، نه به کتمان حقایق و نه به نشر اکاذیب می‌پردازند و اساساً از هرگونه اغفال و فریب‌کاری و نیرنگ‌بازی روی می‌گردانند. در واقع آنان وظیفه خود می‌دانند که آگاهی‌های مردم، رشد فکری، عقلانی، و فرهنگی آنان را افزایش دهند.

3. تلاش در تحکیم عقاید حقه

به‌منظور استکمال معنوی آدمیان، انقلابیون، نخست سعی در ایجاد یا تحکیم و تقویت عقاید حقّه در مردم می‌کنند و سپس از آن ‌عقاید حقّه در جهت مقاصد انقلاب بهره می‌جویند. رهبران این انقلاب، برخلاف رهبران سایر انقلاب‌ها، از هر عقیده‌ای، اگرچه نادرست و خلاف واقع، برای خدمت به انقلاب، استفاده‌ نمی‌کنند. آنان با تحریک و تهییج شدید، احساسات و عواطف غیر عقلانی مردم را بر فعّالیّت‌های خود حاکم نمی‌سازند؛ بلکه احساسات و عواطف را محکوم و تابع احکام، ادراکات عقل و آرا و عقاید صحیح می‌گردانند و آن‌گاه از آنها برای کامیاب ساختن انقلاب و محقّق کردن اهداف آن سود می‌برند. به همین دلیل، ترویج و اشاعه بینش‌ها و ارزش‌های اسلامی، که هم صحیح و مطابق واقعند و هم‌ آمادگی شگرفی برای ایثار، فداکاری، و جان‌فشانی در مردم پدید می‌آورند، از جمله برنامه‌های رهبران‌ این انقلاب است.

4. تاکید بر تبیین دقیق اهداف

رهبران انقلاب اسلامی، همچنین، بر تعیین صریح و دقیق اهداف و مقاصد انقلاب، تاکید آشکاری‌ دارند. از این‌رو، همواره اعلام می‌کنند که اغراض ملّت‌گرایانه، وطن‌پرستانه، نژادپرستانه و از این قبیل‌ را دنبال نمی‌کنند و فقط در پی حقّ و عدالتند، و حال آنکه رهبران سایر انقلاب‌ها چه ‌بسا اهداف و مقاصد خود را در پرده ابهام و ایهام پوشیده می‌دارند، تا به‌این وسیله هیچ دسته‌ای از مردم را از خود نرانند و همه را با خود و در کنار خود داشته باشند و نظام حاکم را سریع‌تر و زودتر ساقط کنند و انقلاب را به پیروزی ‌رسانند. رهبران انقلاب اسلامی، در عین حال که خیرخواه همه مردم هستند و منافع و مصالح جمیع افرادجامعه را، در تمام ابعاد و وجوهش، می‌خواهند؛ اهداف خود را به‌صورت آشکار صریحاً معلوم می‌دارند تا ارزش‌های‌ حقّ و ارزش‌های باطل برآمیخته نگردد و مردم به گمراهی و بیراهه نیفتند.

5. فراگیری انقلاب

انقلابیون برای این‌که همه عناصر و نیروهای کارآمد و سودمند را بشناسند و جذب کنند، بسیارجدی هستند چراکه انقلاب را برای به قدرت رسیدن یک فرد یا گروه یا قشر نمی‌خواهند، بلکه مقصود آنان این است که جمیع افراد، گروه‌ها، و قشرها رشد یابند و به مصالح حقیقی خود برسند. البتّه، برای ‌جذب عناصر و نیروهای مؤثّر و مفید، از هیچ‌یک از اصول و مبانی شریف انقلاب نیز عدول نمی‌کنند.

6. عدم اتکا به بیگانگان

افراد انقلابی هرگز به بیگانگان اتّکا و اتّکال ندارند (مقصود از «بیگانه» در این‌جا، فقط جامعه‌ها، کشورها، اقوام و مللی هستند که با دین اسلام و اهداف و مقاصد والای انقلاب ‌اسلامی دشمنی و ستیز دارند)، زیرا تبرّی از دشمنان اسلام، درست مانند تولّی با دوستان این دین مقدّس، از اصول ایدئولوژی این مکتب است. از این‌رو، این انقلاب فقط بر عناصر و نیروهای خودی و دوست تکیه دارد و قائم به خود و مستقلّ ‌است.

7. ثبات قوانین و مقررات

چون این نوع انقلاب مبتنی بر اسلام است که دارای یک سلسله قوانین و احکام ارزشی و حقوقی ثابت و لایتغیّر است، نیاز ندارد که در هر مساله و مشکلی از مردم یا صاحب‌نظران و کارشناسان، ‌رای‌جویی و نظرخواهی کند. از این‌رو، هیچ فرد یا گروه یا قشری، نمی‌تواند در این انقلاب طمع داشته باشد که با تغییر احکام و مقرّرات حقوقی و اجتماعی منافع خصوصی خود را تامین و تضمین کند. این دو عامل در حفظ ثبات و بقای انقلاب، پس از پیروزی آن، سخت مؤثّرند.

8. رعایت مصالح متغیّر

ثبات ارزش‌ها و قوانین بنیادی به هیچ‌روی، مانع از تامین مصالح متغیّر و موسمی نمی‌شود، بلکه بر اساس همان ارزش‌های ثابت، مقررات خاص و جزئی وضع می‌شود و به‌وسیله آن مصلحت‌ها و نیازهای متغیّر تامین می‌گردد.

9. برخورداری حاکمیت از پشتوانه ثابت

حاکمیّت رهبر و زمامدار این انقلاب، به‌ویژه از دیدگاه مذهب تشیّع، شعاعی ازحاکمیّت ولیّ اعظم الهی، و در مرتبه بالاتر، شعاعی از حاکمیّت خدای متعال است؛ و این امر ثبات و بقای دستگاه حاکمه را ضمانت می‌کند.

10. بهره‌مندی از امدادهای غیبی

این مؤلفه از همه ویژگی‌های پیش‌گفته مهم‌تر است و با محاسبات علمی و تجربی، محاسبه نمی‌شود. بر اساس این مؤلفه خدای متعال امدادهای غیبی خود را بر کسانی که صادقانه و مخلصانه این‌ انقلاب را یاری کنند، فرومی‌فرستد و آنان را شکست‌ناپذیر می‌گرداند.